Στάδια της υπέρτασης, του πτυχίου και των κινδύνων της

Μέτρηση του δώρου για υπέρταση

Η αρτηριακή υπέρταση ανήκει στις πιο συνηθισμένες ασθένειες της καρδιάς και των αιμοφόρων αγγείων, επηρεάζοντας περίπου το 25% του ενήλικου πληθυσμού. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι μερικές φορές αναφέρεται ως μια μη βίαιη επιδημία. Η υψηλή αρτηριακή πίεση με τις επιπλοκές του επηρεάζει σημαντικά τη θνησιμότητα του πληθυσμού. Οι εκτιμήσεις δείχνουν ότι μέχρι το 25% των θανάτων των ανθρώπων άνω των 40 ετών προκαλούνται άμεσα ή έμμεσα από την υπέρταση. Η πιθανότητα επιπλοκών καθορίζει τα στάδια της υπέρτασης. Πόσα στάδια έχει η υπέρταση, πώς ταξινομούνται; Κοιτάξτε παρακάτω.

Σπουδαίος! Σύμφωνα με τις τελευταίες εκτιμήσεις του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας του 1993, η υπέρταση στους ενήλικες είναι μια σταθερή αύξηση της αρτηριακής πίεσης στα 140/90 mm Hg. Τέχνη.

Ταξινόμηση της αρτηριακής υπέρτασης, προσδιορισμός του βαθμού κινδύνου της νόσου

Στους ΠΟΥ, σύμφωνα με την αιτιολογία, η υπέρταση ταξινομείται σε πρωτογενή και δευτερεύουσα.

Με την πρωτογενή (βασική) υπέρταση (GB), η κύρια οργανική αιτία αύξησης της αρτηριακής πίεσης (αρτηριακή πίεση) είναι άγνωστη. Λαμβάνει υπόψη ένας συνδυασμός γενετικών παραγόντων, εξωτερικών επιρροών και παραβιάσεων εσωτερικών ρυθμιστικών μηχανισμών.

Εξωτερικοί παράγοντες:

  • περιβάλλο;
  • υπερβολική χρήση των θερμίδων, η ανάπτυξη της παχυσαρκίας.
  • Αυξημένη κατανάλωση αλατιού ·
  • έλλειψη καλίου, ασβεστίου, μαγνησίου.
  • υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ.
  • Επαναλαμβανόμενες αγχωτικές καταστάσεις.

Η πρωτογενή υπέρταση είναι η πιο κοινή υπέρταση, σε περίπου 95% των περιπτώσεων.

3 στάδια της υπέρτασης διαχωρίζονται:

  • Στάδιο Ι - Αυξημένη αρτηριακή πίεση χωρίς αλλαγές στα όργανα.
  • Στάδιο ΙΙ - αύξηση της αρτηριακής πίεσης με αλλαγές στα όργανα, αλλά χωρίς να εξασθενίσει τη λειτουργία τους (υπερτροφία της αριστερής κοιλίας, πρωτεϊνουρίας, αγγειοπάθειας).
  • Στάδιο ΙΙΙ - Τα όργανα συνοδεύονται από εξασθενημένη λειτουργία (αριστερή καρδιακή ανεπάρκεια, υπερτασική εγκεφαλοπάθεια, εγκεφαλικό επεισόδιο, υπερτονική αμφιβληστροειδοπάθεια, νεφρική ανεπάρκεια).

Η δευτερογενής (συμπτωματική) υπέρταση είναι μια αύξηση της αρτηριακής πίεσης ως σύμπτωμα της υποκείμενης νόσου με την αναγνωρισμένη αιτία. Η ταξινόμηση της δευτερογενούς αρτηριακής υπέρτασης έχει ως εξής:

  • Renoparechymal Hypertension - εμφανίζεται λόγω νεφρικής νόσου. Λόγοι: νεφρική παρεγχυματική νόσος (σπειραματονεφρίτιδα, πυελονεφρίτιδα), όγκοι, νεφρική βλάβη.
  • enovascular Hypertension - Στενότητα των νεφρικών αρτηριών με ινρομωσική δυσπλασία ή αθηροσκλήρωση, θρόμβωση νεφρικής φλέβας.
  • Ενδοκρινική υπέρταση - Πρωτογενής υπεραστενισμός (σύνδρομο Conn), υπερθυρεοειδισμός, φαιοχρωμοκύτωμα, σύνδρομο Kushing.
  • υπέρταση που προκαλείται από φάρμακα.
  • Η κύηση κύησης - υψηλή πίεση κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, μετά τον τοκετό, η κατάσταση συχνά κανονικοποιείται.
  • Συνέλευση της αορτής.

Η κύηση μπορεί να οδηγήσει σε συγγενείς ασθένειες του παιδιού, ιδίως, αμφιβληστροειδοπάθεια. 2 φάσεις αμφιβληστροειδοπάθειας (πρόωρα και πλήρους -τερματικά παιδιά) διαχωρίζονται ::

  • ενεργό - αποτελείται από 5 στάδια ανάπτυξης, μπορεί να οδηγήσει σε απώλεια της όρασης.
  • Rubts - οδηγεί στη θολότητα του κερατοειδούς.

Σπουδαίος! Και τα δύο στάδια της αμφιβληστροειδοπάθειας των πρόωρων και των πλήρων παιδιών οδηγούν σε ανατομικές διαταραχές!

Υπερτασική ασθένεια σύμφωνα με το διεθνές σύστημα (σύμφωνα με το ICD-10):

  • Πρωτοβάθμια μορφή - i10;
  • Δευτερεύουσα μορφή - I15.

Οι βαθμοί υπέρτασης καθορίζουν επίσης τον βαθμό αφυδάτωσης - αφυδάτωση. Σε αυτή την περίπτωση, ο ταξινομητής είναι η έλλειψη νερού στο σώμα.

Μοιραστείτε 3 βαθμούς αφυδάτωσης:

  • πτυχίο 1 - Φως - έλλειψη 3,5%. Συμπτώματα - Αποσβεστική, σοβαρή δίψα.
  • βαθμός 2 - μέσος όρος - ανεπάρκεια - 3-6%. Συμπτώματα - αιχμηρές διακυμάνσεις της μείωσης της πίεσης ή της πίεσης, της ταχυκαρδίας, της ολιγουρίας.
  • Βαθμός 3 - Ο τρίτος βαθμός είναι ο πιο σοβαρός, που χαρακτηρίζεται από έλλειψη 7-14% του νερού. εκδηλώνεται με ψευδαισθήσεις, παραλήρημα. Κλινική - κώμα, υποβιδικό σοκ.

Ανάλογα με το βαθμό και το στάδιο της αφυδάτωσης, η αποδοκιμασία πραγματοποιείται με την εισαγωγή λύσεων:

  • 5% γλυκόζη + ισοτονική NaCl (ήπιο βαθμό).
  • 5% NaCl (μέσος βαθμός).
  • 4,2% Nahco3 (σοβαρός βαθμός).

Στάδια του GB

Τα υποκειμενικά συμπτώματα, ειδικά με το ήπιο και μέτριο στάδιο της υπέρτασης, συχνά απουσιάζουν, επομένως η αύξηση της αρτηριακής πίεσης συχνά βρίσκεται στο επίπεδο των επικίνδυνων δεικτών. Η κλινική εικόνα χωρίζεται σε 3 στάδια. Κάθε στάδιο της αρτηριακής υπέρτασης έχει τυπικά συμπτώματα, από τα οποία έρχεται η ταξινόμηση του GB.

Στάδιο Ι

Σε 1 στάδιο της υπέρτασης, ο ασθενής παραπονιέται για πονοκέφαλο, κόπωση, ταχύτητα καρδιακού παλμού, αποπροσανατολισμού, διαταραχές του ύπνου. Σε 1 στάδιο της GB, υπάρχει αντικειμενική ανίχνευση στην καρδιά, το ΗΚΓ, στο οφθαλμό, στις εργαστηριακές μελέτες, υπάρχουν εντός του κανονικού εύρους.

Στάδιο ΙΙ

Στα 2α στάδια του AH, οι υποκειμενικές καταγγελίες είναι παρόμοια, ταυτόχρονα υπάρχουν ενδείξεις υπερτροφίας της αριστερής κοιλίας, υπάρχουν ενδείξεις υπερτασικής αγγειοπάθειας στον αμφιβληστροειδή, μικροαλβουδιουρία ή πρωτεϊνουρία στα ούρα. Μερικές φορές υπάρχει πολλαπλασιασμός των ερυθρών αιμοσφαιρίων στην καθίζηση των ούρων. Σε 2 στάδια της υπέρτασης, απουσιάζουν τα συμπτώματα της νεφρικής ανεπάρκειας.

Στάδιο ΙΙΙ

Με την υπέρταση του σταδίου III, οι λειτουργικές διαταραχές διαγιγνώσκονται σε όργανα που ανήκουν σε αυξημένο βαθμό κινδύνου υπέρτασης:

  • Η βλάβη στην καρδιά - στην αρχή, η δύσπνοια εκδηλώνεται, τότε - συμπτώματα καρδιακού άσθματος ή πνευμονικού οιδήματος.
  • αγγειακές επιπλοκές - βλάβη στις περιφερειακές και στεφανιαίες αρτηρίες, ο κίνδυνος αθηροσκλήρωσης του εγκεφάλου.
  • Αλλαγές στο Fundus - έχουν τη φύση της υπερτασικής αμφιβληστροειδοπάθειας, της νευροενοτοπάθεια.
  • Οι μεταβολές στα εγκεφαλικά αιμοφόρα αγγεία εκδηλώνονται με παροδικές ισχαιμικές περιόδους, τυπικές θρομβωτικές ή αιμορραγικές αγγειακές εγκεφαλικές επεισοδίες.
  • Στο στάδιο ΙΙΙ, ένα εγκεφαλικό εγκεφαλικό επεισόδιο, οι εγκεφαλικές βλάβες διαγιγνώσκονται σε όλους σχεδόν τους ασθενείς.
  • Η καλοήθη νεφροσκλήρυνση των σκάφους των νεφρών - οδηγεί σε περιορισμό της σπειραματικής διήθησης, αύξηση της πρωτεϊνουρίας, των ερυθρών αιμοσφαιρίων, της υπερουρικιαιμίας και αργότερα της χρόνιας νεφρικής ανεπάρκειας.

Ποιο στάδιο ή βαθμό υπέρτασης είναι ο πιο επικίνδυνος; Παρά τα διάφορα συμπτώματα, όλα τα στάδια και οι βαθμοί αρτηριακής υπέρτασης είναι επικίνδυνες, απαιτούν την κατάλληλη συστηματική ή συμπτωματική θεραπεία.

Βαθμός

Σύμφωνα με τους δείκτες της αρτηριακής πίεσης (αίμα), που προσδιορίζονται κατά τη στιγμή της διάγνωσης, διακρίνονται 3 βαθμοί υπέρτασης:

  • φως;
  • μέσος;
  • βαρύς.

Υπάρχει επίσης μια 4η έννοια-ο προσδιορισμός της ανθεκτικής (επίμονης) υπέρτασης, στην οποία ακόμη και με τη σωστή επιλογή ενός συνδυασμού αντιυπερτασικών φαρμάκων, οι δείκτες της αρτηριακής πίεσης δεν μειώνονται κάτω από 140/90 mm Hg. Τέχνη.

Μια πιο σαφής επισκόπηση των βαθμών της αρτηριακής υπέρτασης παρουσιάζεται στον πίνακα.

Ταξινόμηση AG και διαστρωμάτωση της φυσιολογικής αρτηριακής πίεσης σύμφωνα με τις οδηγίες του ESH/ESC 2007.

Κατηγορία Συστολική πίεση, mm Hg. Τέχνη. Διαστολική πίεση, mm Hg. Τέχνη.
Αριστος <120 <80
Κανονικός 120-129 80-84
Αυξημένο κανονικό 130-139 85-89
1 βαθμός 140-159 90-99
2 μοίρες 160-179 100-109
3 μοίρες περισσότερα από 180 Περισσότεροι από 110
Απομονωμένη συστολική υπέρταση περισσότερα από 140 Λιγότερο από 90

Οι δυσκολίες του ασθενούς ποικίλλουν σύμφωνα με τον διαχωρισμό της υπέρτασης σε βαθμούς. Η επιλογή του θεραπευτικού σχήματος της νόσου εξαρτάται από τον προσδιορισμό του βαθμού.

I πτυχίο

Η ασθένεια μπορεί να ανιχνευθεί μόνο με τακτική μέτρηση της αρτηριακής πίεσης. Οι μετρήσεις θα πρέπει να πραγματοποιούνται σε ένα χαλαρό περιβάλλον, τουλάχιστον 3 φορές σε μια συγκεκριμένη περίοδο.

Αυτός είναι ο μόνος τρόπος για να εκτιμηθεί η παρουσία ή η απουσία υπέρτασης. Ανάλογα με το βαθμό αύξησης της αρτηριακής πίεσης, η κλινική εικόνα της νόσου διαφέρει.

Πτυχίο II

Ο 2ος βαθμός υπέρτασης χαρακτηρίζεται από περιόδους αυξημένης πίεσης που εναλλάσσονται με μείωση των δεικτών ή αύξηση μόνο της διαστολικής αξίας. Σε αυτό το βαθμό, η υπέρταση, οι περιπτώσεις αυξανόμενης πίεσης σε ορισμένες συνθήκες είναι τυπικές, ιδίως σε ασθενείς με ασταθές νευρικό σύστημα.

Πτυχίο III

Ο βαθμός Ag του III χαρακτηρίζεται από κρίσιμη αύξηση της αρτηριακής πίεσης.

Ο βαθμός III του GB χαρακτηρίζεται από σοβαρές επιπλοκές που προκύπτουν ως αποτέλεσμα των επιβλαβών επιδράσεων της υψηλής αρτηριακής πίεσης σε όλα τα όργανα και τα συστήματα. Πρώτα απ 'όλα, επηρεάζονται η καρδιά, τα νεφρά, τα μάτια, ο εγκέφαλος. Με την υπέρταση του βαθμού III, τα συμπτώματα και η θεραπεία συνδέονται στενά - με ανεπαρκή ή ακατάλληλη θεραπεία, η ασθένεια μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρές συνέπειες: εγκεφαλικό επεισόδιο, εγκεφαλοπάθεια, νεφρική ανεπάρκεια, μη αναστρέψιμες αλλοιώσεις των ματιών, αιμοφόρα αγγεία. Η έλλειψη θεραπείας για τον βαθμό υπέρτασης III αυξάνει τον κίνδυνο απομονωμένης συστολικής υπέρτασης.

Σε αυτό το στάδιο της αρτηριακής υπέρτασης, ο βαθμός του κινδύνου αυξάνεται σημαντικά! Οι διαταραχές της μνήμης, η ψυχική δραστηριότητα, η συχνή απώλεια συνείδησης εκδηλώνονται.

Η υπερτονική κρίση προκύπτει ως επιπλοκή του ΙΙΙ αιώνα και θεωρείται IV ART. ΓΙΓΑΜΠΑΪΤ.

Κινδύνους

Σύμφωνα με την ταξινόμηση της υπέρτασης λόγω σταδίων και βαθμών, οι ασθενείς χωρίζονται σε ομάδες κινδύνου, ανάλογα με τη σοβαρότητα της Ag. Οι 4 κατηγορίες διακρίνονται (δηλαδή υπάρχουν τόσες πολλές από αυτές με τους βαθμούς υπέρτασης), οι οποίοι καθορίζονται από την αρχή της πιθανότητας βλάβης στα εσωτερικά όργανα στο μέλλον.

Κίνδυνοι για το βαθμό της νόσου:

  • κίνδυνος λιγότερο από 15%·
  • κίνδυνος έως 20%·
  • κίνδυνος 20-30%.
  • Ο κίνδυνος είναι πάνω από το 30%.

Χαμηλό, ασήμαντο

Μια ομάδα χαμηλού κινδύνου περιλαμβάνει άνδρες ηλικίας έως 55 ετών και γυναικών σε ηλικία 65 ετών από την I Art. αρτηριακή υπέρταση. Σε αυτή την ομάδα, ο κίνδυνος καρδιαγγειακής παθολογίας κατά την περίοδο έως 10 χρόνια είναι μικρότερος από 15%. Οι άνθρωποι που ανήκουν σε μια ομάδα χαμηλού κινδύνου συνιστώνται να αλλάξουν τον τρόπο ζωής. Εάν εντός 6-12 μηνών μη θεραπευτική θεραπεία δεν παρουσιάζουν αποτελεσματικότητα, συνιστάται να συνταγογραφούν φάρμακα.

Μέσος

Η μέση ομάδα κινδύνου περιλαμβάνει άτομα από το I -II Art. Υπέρταση, υπό την προϋπόθεση ότι υπάρχουν 1-2 παράγοντες κινδύνου. Ο κίνδυνος αυξάνεται με υψηλό σωματικό βάρος, κάπνισμα, αύξηση της χοληστερόλης, παραβίαση της ανοχής γλυκόζης, έλλειψη κίνησης. Οι κληρονομικοί παράγοντες είναι επίσης σημαντικοί. Ο κίνδυνος καρδιαγγειακών επιπλοκών σε αυτούς τους ανθρώπους είναι υψηλότερος και είναι 15-20% για 10 χρόνια. Οι άνθρωποι που σχετίζονται με αυτήν την ομάδα συνιστώνται να συμμορφώνονται με έναν υγιεινό τρόπο ζωής. Εάν η μείωση της πίεσης δεν συμβεί εντός 6 μηνών, συνταγογραφείται η φαρμακοθεραπεία.

Ψηλά

Η ομάδα υψηλής κίνησης περιλαμβάνει ανθρώπους του I -II αιώνα. υπέρταση, με την επιφύλαξη της παρουσίας τουλάχιστον 3 επικίνδυνων παραγόντων, οι οποίοι περιλαμβάνουν:

  • διαβήτης;
  • την ήττα των οργάνων στόχων.
  • αθηροσκληρωτικές αγγειακές παθήσεις.
  • Η υπερτροφία της αριστερής κοιλίας.
  • αυξημένη κρεατινίνη.
  • Αλλαγές στα μάτια των ματιών.

Αυτή η ομάδα περιλαμβάνει επίσης την υπέρταση του 3ου αιώνα, οι οποίες δεν έχουν επικίνδυνους παράγοντες (ο κίνδυνος καρδιαγγειακών παθήσεων είναι 20-30% για 10 έτη). Εκπρόσωποι αυτής της ομάδας βρίσκονται υπό την επίβλεψη καρδιολόγου.

Πολύ ψηλά

Μια ομάδα υπέρτασης με πολύ υψηλό κίνδυνο καρδιαγγειακής νόσου (περισσότερο από 30% για 10 χρόνια) περιλαμβάνει άτομα με τέχνη III. Υπέρταση, υπό την προϋπόθεση ότι υπάρχει τουλάχιστον 1 επικίνδυνος παράγοντας. Επιπλέον, αυτή η ομάδα περιλαμβάνει ασθενείς με AH I -II ART. Παρουσία παραβίασης της εγκεφαλικής κυκλοφορίας, ισχαιμία, νεφροπάθεια. Αυτή η ομάδα ελέγχεται από καρδιολόγους, απαιτεί ενεργό θεραπεία.

Σύναψη

Το πρόβλημα της αρτηριακής υπέρτασης είναι ότι η ασθένεια δεν έχει τυπικά συμπτώματα, χαρακτηρίζεται από μια ποικιλία κλινικών εικόνων. Ως εκ τούτου, συχνά ένα άτομο δεν γνωρίζει την παρουσία της νόσου. Ως εκ τούτου, η υψηλή πίεση ανιχνεύεται τυχαία, κατά τη διάρκεια της επιθεώρησης ή στην εκδήλωση επιπλοκών. Κατά τη διάγνωση της υπέρτασης, είναι σημαντικό να ενημερωθεί σωστά ο ασθενής ότι μπορεί να επηρεάσει σε μεγάλο βαθμό την πορεία της ασθένειάς του, μετά από έναν υγιεινό τρόπο ζωής.